فرش دستباف نفسهای آخر خود را می کشد و دارد از بین می رود چرا که تولید فرش و گره زدن های یکی یکی به دار قالی، دیگر به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد. این چالش مخصوصا در زمینه تولید فرش های اعلا خیلی قابل توجه است.
سایت اطلاع رسانی فرش ایران - کارپتور
از سرمایه گذاری در تبریز صددرصد پشیمان هستم
اما وی در این گفتگو، از وضعیت نابسامان و دشوار سرمایه گذاری- بخصوص در تبریز- دل پرخونی دارد. پرویزیان می گوید: از سرمایه گذاری در تبریز صددرصد پشیمان هستم چرا که این همه مشکل نمی تواند برای کسی قابل تصور هم باشد. از شدت مشکلات کم مانده گریه کنم! در کدامین نقطه کشور، تولیدکننده‌ای را اینگونه اذیت کرده و او را از سرمایه گذاریش پشیمان می سازند؟! اگر می دانستم که این وضعیت پیش خواهد آمد هرگز و هرگز پا به وادی تولید- آن هم در تبریز- نمی گذاشتم. کارخانه های همردیف ما- در کاشان و اصفهان و یا در سایر نقاط کشور- همگی مورد تشویق قرار می‌گیرند اما در تبریز ما را به چنین روزی انداخته اند. اینها چه افراد و جریاناتی هستند که می‌خواهند تولیدکننده‌ها را از تبریز فراری دهند؟ چرا کسی از مسئولین به درد ما رسیدگی نمی کند؟ و…
اگر این مطلب را می‌پسندید از طریق لینک‌های زیر در شبکه‌های اجتماعی به سایر علاقه مندان همرسانی کنید!
دیدگاه ها