حاج ابراهیم حسینجانی، تاجر شناخته شده و خوشنام، مجموعه‌دار قالی، فعال فرهنگی و نیکوکار و خیر مدرسه‌ساز، در چهارم بهمن ماه ۱۳۱۷ شمسی در روستای ضامنجان از توابع اراك بدنیا آمد پدرش حاج علی آقا از خانواده‌های اصیل منطقه به كار كشاورزی و صنعت فرش اشتغال داشت و در بازار اراك صاحب تجارتخانه‌ای كوچك بود. او در سن ۶ سالگی برای فراگیری كلام الله مجید و خواندن و نوشتن ابتدا به مكتب و سپس به دبستان هدایت اراك رفت. در سال ۱۳۳۱ وارد دبیرستان شد در طی دوره دوم دبیرستان شخصیت مذهبی اجتماعی او شكل گرفت و چون قرآن را با صوتی خوش قرائت می‌كرد همیشه صدایش آغازگر مراسم مذهبی بود.
وی از کودکی بواسطه شغل پدر با فرش و روند تولید و تجارت آن آشنا گردیده و مجذوب آن شد. در اوان جوانی با راهنمایی پدر در این حوزه شروع به فعالیت مستقل کرد. پاکدستی، عشق و علاقه به دستبافته‌ها در کنار تلاش و همت زیاد موجب شد تا بزودی به عنوان تاجری حوان و قابل اعتماد، در بین فعالان فرش کشور جایگاه مناسبی بیابد. وی یكی از نیکوکاران و خیرین مدرسه‌ساز بزرگ و شناخته شده منطقه و در میان جامعه اراک است که تاكنون به احداث چندین مدرسه، دبیرستان، مسجد، درمانگاه و دیگر بناهای خیریه همت گمارده است. از جمله اقدامات نیکوکارانه وی می‌توان به اهدای ملک شخصی و وسایل آن به ارزش ۵۰۰ میلیارد ریال به آموزش و پرورش استان مرکز در سال ۱۳۹۷ اشاره کرد. حسینجانی به شعر نیز علاقه‌ای وافر دارد و در انجمن ادبی امیركبیر و محبت اراكی‌های مقیم تهران عضویت و فعالیت چشمگیر دارد. گرچه شیفته دستبافته‌هاست، ولی به عنوان یک فرهنگ‌دوست دامنه خدماتش تمامی زمینه‌های فرهنگی را در بر گرفته و همواره مشوق و حامی فعالیت‌های اصیل فرهنگی بوده است.
دینداری قلبی و عملی، وطن‌دوستی بی شائبه و عشق به قالی ایرانی ابعاد مهم شخصیتی این مرد نژاده و مهرورز و سراپا ادب است. همین خصایص در کنار راستی و صداقت موجب احترام خاص فعالان فرش کشور به اوست. علاقه حسینجانی به فرش و آبرومندی و احترام او باعث شد در زمان افتتاح موزه‌ی فرش ایران در ۲۲ بهمن ۵۶ از وی که در آن زمان در عراق بود به عنوان یکی از فعالان سرشناس فرش کشور، برای حضور در این مراسم او یکی از مجموعه‌داران شناخته شده فرش است.
مجموعه پر و پیمانی از قالی‌های ارزشمند، نفیس و تاریخی از جمله قالی ۴۰۰ساله مربوط به دوره شاه طهماسب صفوی است که وی آن را از نیویورک خریداری و به کشور بازگردانده است. نمونه ارزنده دیگر، قالی ۱۲ ضلعی ابریشمین ۲۰۰ ساله‌ای است که تا ۴۰ سال پیش، در خاندان پهلوی به عنوان رومیزی استفاده می‌شده است. او این قالی را نیز از نیویورک خریداری و به خاستگاهش ایران منتقل کرده است. کوچک‌ترین فرش مجموعه وی قالی تصویری چهره‌ی «آقانورالدین مجتهد عراقی» است که به یادبود وفات وی به سفارش شمس کاشانی بافته شده است.
او این فرش‌های ارزشمند را از شهرهای نیویورک، زوریخ، وین، کلمبوس، کاشان، ورامین، تهران، تبریز، خراسان، کرمان، اصفهان و بیجار خریداری یا جمع‌آوری کرده است. او در کسب و کار مصداق حدیث معروف پیامبر اعظم(ص)، الکاسب حبیب الله است.
اگر این مطلب را می‌پسندید از طریق لینک‌های زیر در شبکه‌های اجتماعی به سایر علاقه مندان همرسانی کنید!
دیدگاه ها